Een prachtige serpentijn met een fraaie korst. De lijnen in de steen neigen naar een vorm die zich opent. De bruine randen van de korst geven een mooi accent aan de rondingen in de steen. Uiteindelijk koos ik ervoor om de vorm van een zich openende bloem toch te kantelen. Zo komt de eenvoudige basisvorm van vogel met buik en vleugel mooi tot zijn recht. Of de ondergrond de matstalen plaat blijft, hangt af van de plek waar hij staat. Het zal een beeld voor binnen blijven, want er loopt een vervaarlijke scheur door de hele steen. Verder verdiepen van de vormen was dan ook niet aan de orde.