Een steen waar ik graag mee werk: opaal serpentijn. Het resultaat na polijsten is vaak zo prachtig, zo warm van kleur. Gewoontegetrouw zette ik de steen rechtop om te zien welke lijnen erin zitten. Achter mijn rug werd geroepen: “Leg hem eens gewoon plat!”. Dat heb ik niet meteen gedaan, maar na een paar weken werken werd dat toch de meest verrassende stand. Zo kreeg de ronde bol een veel natuurlijker plek in het beeld. Het beeld ligt mooi in balans op zijn ronde mosselvormige onderkant; hij zou zonder pen gewoon kunnen blijven liggen.

Het  beeld is verkocht.

De kopers wilden hem toch graag vast hebben op de zwarte smalle sokkel. Dan maken we toch gewoon een pen in.